Nef’î’nin Sahbâ-nâmesinin Şerhi

Divan edebiyatı, 16. yüzyılda Fuzûlî, Bakî, Ahmed Paşa, Necâtî ve Zâtî gibi büyük şairlerle altın çağını yaşamıştır. Aynı başarıyı sonraki da Şeyh Gâlib, Nâ’ilî, Nef’î usta devam ettirmiştir. 17. yüzyıla gelindiğinde divan edebiyatı gelişimini önemli ölçüde tamamlamıştır. Nef’î, bu yazdığı şiirlerle klasik edebiyatın bayrağını taşıyan köşe taşlarından biri olmuştur. Şair gerek kendi zamanında gerekse kendinden asırlarda kaside yazan şairleri etkilemiştir. yaşadığı dönemin hiciv üstadı olarak kabul edilir. Şiirlerinde zengin bir musiki, düşünce bilgiyle yoğrulmuş sanatlı üslup gözlenir. Şerhe konu olan terkib-bend birçok kaynakta “Sâkî-nâme” geçer. Ancak şiirin içeriğine bakıldığında “Sahbâ-nâme” adlandırılmasının daha uygun olacağı değerlendirilmiştir. Şair, şiir boyunca şarabın özelliklerini sayarak onun güçlü yönlerini öne çıkarmıştır. Onu diğer keyif verici maddelerle de karşılaştırarak üstünlüğünü ispatlama çabasına girişmiştir. Bu çalışmada Nef’î’nin Sahbâ-nâme adıyla bilinen beş bentlik terkib-bendinin çeviri yazısı dil içi çevirisi yapılmıştır. Şiir beyit şerh edilmiştir. Ayrıca şiir, vezin ahenk unsurları bakımından incelenmiştir.